Anders dan gepland

Vanmorgen kon ik lekker uitslapen en had ik een rustige ochtend. Ten minste, dat dacht ik. Malin moest er wel op tijd uit, maar toen ze in de ochtend op haar telefoon keek, bleek dat een van de gasten, een man van ongeveer 50 jaar met wie we regelmatig praten, haar om 1 uur in de nacht een berichtje haar gestuurd met de vraag of ze druk was. Heel vreemd... we denken dat een van de collega's hem haar nummer heeft gegeven, want we zagen ze gisteren samen naar een bar gaan. Hij had ons ook gevraagd om mee te gaan naar een bar. Deze hele situatie was erg raar en voelde niet fijn. We wilden dit in de middag met Marjolein bespreken.

Malin ging naar het ontbijt en daarna werken en ik ging nog even terug naar bed. Maar ik had ook honger dus ik maakte me klaar om naar het ontbijt te gaan. Ik wilde de deur van onze hotelkamer open maken, maar ik kreeg hem niet open. Ik zat opgesloten in onze kamer. Ik bleef het proberen en op een gegeven moment ging de deur open, maar was het slot wel stuk... Nu kon onze deur niet meer dicht. Ik ben direct naar de receptie gelopen en zij heeft iemand naar de kamer gestuurd. Hier moest ik wachten, dus ik kon niet naar het ontbijt. Uiteindelijk kwamen er twee mannen, maar ze leken niet helemaal te snappen hoe ze het slot konden maken. Na een paar keer heen en weer te hebben gelopen en materialen te hebben gepakt, leek het bijna gemaakt te zijn. Ondertussen was het al een uur verder. Malin had mij daarom maar ontbijt gebracht op de kamer. Ook heb ik ondertussen aan studie zitten werken, want ik kon niet echt veel doen. Na anderhalf uur was het slot eindelijk gemaakt en gingen de mannen weg. Toen had ik wat tijd voor mezelf. Eigenlijk moest ik pas om 14.00 uur beginnen, maar om 12.00 uur zei Malin dat ze moest helpen bij de receptie en dus niet naar box office kon. Daarom heb ik mij maar direct omgekleed en ben ik naar box office gegaan. Er was niemand gekomen, maar ik was er toch en toen heb ik nog met de pool party meegedaan.

Na de lunch hebben we onze eerste les van vandaag gegeven. Het was weer een leuke en enthousiaste les. Het was vandaag zo heet. De Ipad was oververhit en konden we niet meer gebruiken, dus die hebben we laten afkoelen in de schaduw bij de lifeguards. Ook was het zijn laatste les, dus kreeg hij na de les van ons een certificaat. Om 15.00 uur hadden we de tweede les. Toen sloeg het weer helemaal om. Het was zo heet, dat er mist was boven de zee. Het leek wel alsof we in de wolken zaten. Je zag echt de wolken voorbij trekken vlak boven de grond en boven het zwembad. Het was erg vreemd en ook een klein beetje koeler. Ook de tweede les was weer een erg leuke les!

Na de lessen hebben we onze materialen weer opgeruimd. Daarna hadden we op de planning staan om onze was te doen. Na drie weken moesten we toch echt wel gaan wassen. Met een gevulde koffer en tassen gingen we naar beneden. We hoopten maar dat alles goed zou gaan met de was. Toen alles erin zat, gingen we weer terug naar onze kamer. Hier begonnen we met het oefenen van wat party dances. Marjolein belde mij en ik heb haar toen gelijk verteld over het incident met de gast. Daar schrok ze wel van. Na een kwartier belde ze terug en vroeg ze of we naar het kantoor wilde komen. Daar was de manager van Marjolein en zij was speciaal voor ons direct naar het hotel gekomen. Ze wilden laten weten dat we hier veilig zijn, dat de man is aangesproken en dat ze gaan achterhalen wie zonder toestemming het nummer van Malin aan de gast heeft gegeven. Dat is privacyschending. Wel fijn om te weten dat ze er serieus mee omgaan.

Op de kamer hebben we een spelletje gespeeld, maar we vonden het eigenlijk wel vet om even naar het strand te lopen en te kijken naar de mist. Je zag echt bijna niks. Op het strand bleek een collega te zitten, dus we hebben nog even bij hem gezeten. Daarna zijn we weer terug gegaan naar ons hotel om de was op te halen. Helaas was het niet erg schoon en rook het ook niet zo fris. De volgende keer proberen we het dus anders. In de kamer hangt nu overal was (aan deuren, kasten, stoelen, lampen, echt overal) omdat we geen wasrekje hebben. Hopelijk droogt het snel.

Daarna moest ik snel eten, omdat ik om 18.30 uur naar de technician moest om bij hem te zitten tijdens de show. Hier heb ik wel wat uitleg gekregen over de techniek, maar dat is toch vrij ingewikkeld, maar ook wel interessant. Een aantal andere collega's kwamen gelijk bij mij zitten.

Na de show heb ik me snel omgekleed. Al mijn kleding zat in de was en was nog niet droog. Daarom had ik een jurkje aan gedaan van Malin. Een aantal collega's waren nog naar het strand gegaan en hebben daar zitten kletsen. Malin ging al naar bed, maar ik ben nog even naar het groepje op het strand gegaan. Het was erg gezellig om daar nog even met hen te kletsen. Ik was de enige op dat moment die geen Spaans spreekt, dus soms begreep ik er niks van. Maar er was altijd wel even iemand die het voor me vertaalde. Hopelijk leer ik toch nog wat Spaans.

Om 23.00 uur gingen we weer terug naar het hotel. Het is al best wel laat (ik schrijf dit nu om 00.30 uur), maar ik ben nog niet moe. Hopelijk kan ik wel snel slapen, want morgen werk ik in de ochtend. In de middag heb ik mijn vrije dag. Daar kijk ik wel naar uit!