Een hoogtepunt en een dieptepunt op één dag

Vanochtend stond de wekker alweer om 4.00 uur. Ik maakte me klaar om te gaan en was al snel de kamer uit en in de lobby. Er stond thee en koffie voor ons klaar in de lobby, dus voor het eerst in ruim twee weken heb ik weer een kopje thee gedronken. Erg lekker!

De mannelijke reisgenoot die gisteren naar het ziekenhuis moest, zat ook beneden. Het bleek dat hij met verlammingsverschijnselen naar het ziekenhuis is gegaan. Zijn bloeddruk bleek te hoog, waar hij voor is geholpen. Gelukkig mocht hij in de avond weer naar het hotel. De groep denkt aan een TIA, maar daar is in het ziekenhuis niks over gezegd. Hij heeft nog moeite met lopen en de groep is heel zorgzaam door hem te ondersteunen en helpen waar nodig en kan. Saskia moest nog medicijnen voor hem halen bij de apotheek, waardoor we wat later vertrokken dan gepland. Helaas bleek de apotheek nog dicht te zijn.

Eindelijk vertrokken we naar Tikal. We gingen rond 7.15 uur de site op. Deze site ligt midden in de jungle, het tropische regenwoud, en je hoorde de brulapen. Geweldig! Met een groepje hebben we rondgelopen. In de ochtend was het nog mistig. Tussen de jungle zag je ineens een tempel opdoemen. Het was zo ontzettend mooi! Er waren meerdere tempels te bekijken en je kon meerdere tempels ook beklimmen. Vanaf de top had je een prachtig uitzicht. Toen we op de hoogste top stonden, was het helaas mistig en zag je af en toe de andere tempels boven de jungle uitkomen. Toen we even later op een andere tempel stonden, was het ineens een stuk helderder en had je prachtig uitzicht over de jungle en de andere tempels. Zo indrukwekkend. Op die tempel zag ik ook een neusbeertje lopen en een toekan vliegen, die had ik nog nooit gezien! Tikal is tot nu toe wel één van mijn hoogtepunten!

We hebben best een tijd rondgelopen door de jungle en één andere reisgenoot en ik besloten om nog naar de verste tempel te lopen. We hebben flink doorgelopen door de jungle, hebben even gekeken naar de tempel en zijn toen weer naar de uitgang gelopen.

We stapten om 11.00 uur weer in de grote bus en reden terug naar Flores. Hier namen we afscheid van onze buschaffeur en stapten we weer over naar een kleinere bus, waar de bagage bovenop het dak moest. We moesten over op een kleinere bus, omdat het laatste stuk naar de grens naar Mexico een heel slecht wegdek zou zijn. Heel lang was het een geasfalteerde weg en de reisgenoot die naast mij zat zei dat het slechte wegdek inmiddels geasfalteerd was, maar nog geen minuut later reden we het slechte wegdek op. Het was onverhard, met stenen, kuilen en plassen. Het busje rammelde bijna uit elkaar. Uiteindelijk hebben we nog zo'n 2,5 uur zo gehobbeld. Tussendoor hebben we nog een stop gemaakt. Ik moest nog mijn Quetzales opmaken en haalde twee ijsjes en een broodje. Erg lekker!

Vlak voor de grens stapten we het busje uit om bij de grenscontrole Guatemala uit te gaan. We gaan straks wel de grens over, maar morgen gaan we pas naar de immigratie van Mexico. We slapen dus eigenlijk één nacht illegaal in Mexico.

De grens is een natuurlijke grens, namelijk een rivier. Hier ontdekte ik dat ik mijn fotocamera met hoesje kwijt ben geraakt. Ik raakte een beetje in paniek. Ik heb heel hard nagedacht waar ik hem kwijtgeraakt zou moeten zijn en eigenlijk is de enige optie de grote bus van afgelopen week. Saskia heeft direct de buschaffeur een berichtje gestuurd, maar ze heeft nog geen reactie ontvangen. Ik hoop zo erg dat hij hem vindt en dat ik hem terug kan krijgen...

Ik voelde me daarna erg rot, maar heb toch geprobeerd om van de bootreis te genieten. We kwamen aan bij ons hotel en zagen een paar apen in de bomen. Zo leuk dat we hier slapen!

Vandaag zijn we van kamergenoot gewisseld. Ik trok het niet meer en de andere kamergenoten stelden voor om te wisselen. Daar was ik erg blij mee. Nu slaap ik met Bea op de kamer. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, hebben we ook even een goed gesprek gehad, wat voor mij wel opluchtte.

Om 19.00 uur gingen we met de hele groep avondeten. Ik had heerlijke gefrituurde taco's! Het was ook erg gezellig om met de hele groep te eten.

Na het eten heb ik een lekkere douche genomen, nadat ik een klein geel kikkertje uit de douche had gehaald. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje, maar mijn losse toetsenbord deed het ineens niet meer. Hij was leeg en daar had ik totaal niet aan gedacht. Het losse toetsenbord is erg handig, maar vandaag moet ik dus gewoon weer even op mijn telefoon typen. Er is geen wifi in de kamer, dus ik ben naar het restaurant gelopen om mijn verhaaltje online te zetten. Daarna ben ik lekker in bed gaan liggen.