Heel veel flamingo's!

Vanmorgen is het voor het eerst gelukt om een beetje uit te slapen. Ik werd pas om 7.00 uur wakker, in plaats van één of twee uur eerder. Erg fijn! Maar ik ben nog steeds erg moe van deze intensieve reis. Terwijl Bea naar de bakkerij ging, at ik mijn yoghurt op en belde ik even naar huis.

Om 8.30 uur vertrokken we naar Celestún. Onderweg probeerde ik nog een beetje te slapen. In Celestún verdeelden we ons over drie bootjes. Op deze plek verzamelen vele flamingo's zich en dat gingen wij zien! Toen we vertrokken, zagen we nog een krokodil. Daarna voeren we met een lekkere snelheid naar de flamingo's toe. Het meer had een hele bijzondere kleur met geel, rood en roze achtig. Af en toe zagen we al een flamingo vliegen en vanaf een afstand zagen we al een roze streep op het water. Er moesten wel heel veel flamingo's zitten! Toen we aankwamen bij een groep flamingo's, stopten ze de bootjes en bleven we stil liggen bij de groep. Het was geweldig om te zien! Op deze plek waren er wel honderden flamingo's, maar op dit moment zitten er in dit gebied maar liefst 3.000 tot 4.000 flamingo's. Waanzinnig! Het was heerlijk om in alle rust naar deze mooie dieren te kijken. Na een kwartiertje voeren we een stukje terug. Hier zagen we op een strandje nog een aantal lepelaars. Daarna gingen we nog een stukje verder, en ineens maakten we een bocht de mangrove bossen in. Geweldig! Het was zo mooi, met al die wortels. Toen we er weer uit kwamen, voeren we nog een klein stukje verder. Daar legden we aan bij een steiger en konden we een stukje lopen het bos in, bij een meertje met een paar bijzondere vogels, waaronder de ibis en de tijgerreiger. Na deze korte stop en wandeling, voeren we weer terug. Toen we uitstapten, zei één van de reisgenoten: nu heb je vast je camera gemist. Ik keek hem zuur aan en hij moest lachen. Hij heeft een hele mooie camera met hele mooie foto's en die gaat hij mij allemaal sturen!

Eenmaal terug in het hotel, vroeg ik Karin om te controleren of zij niet per ongeluk mijn camera had (we hebben namelijk exact hetzelfde hoesje), maar dit bleek niet zo te zijn. Daarna keek ik weer naar hostels en duiken voor de laatste paar dagen in Mexico, maar ik kwam er niet helemaal uit. Na een tijdje zoeken, besloot ik om maar gewoon naar buiten te gaan en Mérida te verkennen. Ik liep alleen rond, maar eigenlijk was er niet zo veel te zien en te doen. Op het plein zag ik Karin zitten eten. Ik zei haar gedag en we raakten aan de praat over van alles en nog wat. Uiteindelijk bood ik mijn excuses aan dat ik boos op haar was geworden, maar zij begreep nog steeds niet waarom. Ik heb het maar zo gelaten, ik ben er toch bijna vanaf. De eerste twee weken waren we veel samen en ze heeft veel dezelfde foto's gemaakt. Gelukkig krijg ik ook haar foto's. Daarna hebben we samen nog een rondje gelopen door wat straatjes. Af en toe kwamen we reisgenoten tegen en stonden we even te kletsen. We bezochten nog een kerk en twee kleine musea. Ondertussen was het alweer etenstijd. Karin wilde bij de MacDonalds eten, ik uiteraard niet. We liepen nog even samen naar de supermarkt, maar zijn daarna ons eigen weg gegaan.

Ik liep terug naar het hotel en zag onderweg twee reisgenoten. We spraken half af om samen te eten om 19.30 uur. Even later kwam Bea ook terug naar de kamer en zij wilde ook wel mee eten. Bea liep al eerder die kant op, omdat ze een kettinkje wilde kopen. We zouden elkaar in het restaurant zien. Toen ik naar het restaurant wilde gaan, kwam ik Saskia tegen en ze hielp me nog met wat dingen voor de laatste vier dagen hier. De twee reisgenoten zijn niet langs gekomen en een kwartier later liep ik naar Bea toe die al een kwartier zat te wachten. De andere twee reisgenoten zijn niet gekomen, dus zaten we weer met z'n tweeën. Het gezellige groepje waar ik de afgelopen dagen mee had gegeten, zat even verderop en had ook gevraagd of ik mee wilde eten. Dat wilde ik wel, maar Bea wilde dat niet en ik kon Bea niet alleen achterlaten, dus heb ik toch maar met Bea gegeten.

Terug in de kamer heb ik mijn backpack weer ingepakt, lekker gedoucht en mijn verhaaltje weer geschreven. Morgen is de laatste reisdag en excursiedag van deze reis. Voor de anderen zit het er bijna op. Ik ben pas bijna op de helft van mijn reis...