Dorpjes bezoeken

Gisteravond had ik het ontzettend koud in bed en ik kreeg het maar niet warm. Mijn vest lag naast me, dus die heb ik maar om mijn voeten gelegd, in de hoop wat warmer te worden. Ik heb helemaal onder de dekens gelegen en ben gelukkig in slaap gevallen. Vanochtend was het nog steeds erg koud.

Nadat ik me had klaargemaakt, heb ik nog even naar huis gebeld om onder andere wat frustraties over mijn reisgenoot eruit te gooien. Ik probeer me zo min mogelijk te irriteren en er zo weinig mogelijk op te reageren, maar soms is het gewoon te veel. Als het even kan, zoek ik dan ook andere reisgenoten op.

Vanmorgen gingen we met de bus naar San Juan Chamula. Hier bleek het een feestdag te zijn, waardoor er allemaal muziek, vuurwerk en marktjes waren. We bezochten hier eerst een bijzondere kerk. In deze kerk staan geen bankjes, maar liggen er dennennaalden op de grond en zitten mensen op de grond met een heleboel kaarsen, cola en wierook. Het was indrukwekkend om te zien. Helaas mochten we hier geen foto's van maken. Daarna liepen we over de markt terug naar de bus. Hier heb ik mijn eerste twee souvenirs gekocht.

Daarna vertrokken we naar Zinacantán. Hier bezochten we ook een kerk en keken we bij de mensen thuis (de indigenous, de oorspronkelijke inwoners) hoe ze weven en daar wonen. Dat was wel even leuk om te zien.

Rond 12.00 uur waren we weer terug in het hotel. Al snel gingen we naar het centrum om wat te eten. Onderweg at ik mijn twee broodjes. Karin at een hotdog met patat in een restaurant en ik zat daarbij.

De rest van de middag hebben we op de markt rondgelopen op zoek naar souvenirs. Na lang zoeken en rondlopen zijn we allebei geslaagd voor onze souvenirs. Het enige wat ik nog mis, is het vlaggetje. Ik hoop echt dat ik die nog tegenkom in het laatste deel van deze reis of anders toch weer op het vliegveld, waar ik hem al in mijn handen heb gehad...

Onderweg naar het hotel zag ik waar het uitzichtpunt moest zijn wat Saskia had aangegeven. Hierbij moest je een heleboel trappen omhoog. Karin dacht dat het lang zou duren en ging terug naar de kamer. Ik ging alleen naar boven toe. Met vijf minuten stond ik al boven, al heb ik ook wel doorgelopen. Het was een mooi uitzicht over San Cristóbal, maar niet heel bijzonder. Met tien minuten stond ik weer beneden en liep ik ook weer naar het hotel.

We hebben even op de kamer gezeten en Karin stelde voor om nog even te wandelen door de straten en daarna wat te eten. Dat vond ik prima. Na hier en daar door wat straatjes te hebben gelopen, wilde Karin gaan eten bij de Burger King. Verschrikkelijk dat ze elke keer naar zo'n tent moet. Ze heeft nog geen één keer Mexicaans gegeten en zegt de hele tijd dat ze dat nog zo veel gaat doen deze reis. Nou, deze reis zit al op eenderde, dus op deze manier schiet dat niet op. Ik schaam me er een soort van dat ik elke keer bij een MacDonals, Domino's of Burger King zit in Mexico. Ik wilde wel lekker Mexicaans eten en zocht een leuk restaurant uit. Hier heb ik nacho's met kaas en een bonensaus gegeten. Erg lekker!

Via de supermarkt liepen we weer terug naar het hotel. Ik moest mijn backpack even goed inpakken met al mijn souvenirs. Daarna nam ik een lekkere warme douche en schreef ik mijn verhaaltje in bed. Hopelijk heb ik het vannacht wat warmer dan afgelopen nacht.

Ik merk wel dat mijn geduld wat betreft Karin erg op de proef wordt gesteld, maar dat is soms erg lastig. Toch moeten we nog twee weken samen doorbrengen, dus ik probeer me erg in te houden.

Morgen staan we weer vroeg op en steken we de grens over naar Guatemala!