Chichicastenango

Vannacht heb ik eindelijk weer een keer doorgeslapen. Ik werd om 5.00 uur wakker van het licht, maar heb nog even doorgeslapen. Om 7.00 uur bleef ik maar wakker en heb ik nog een aflevering in bed gekeken.

Om 8.00 uur maakte ik me klaar voor de excursie van vandaag. Ik nam mijn yoghurt mee naar het meer. Panajachel ligt namelijk aan het meer van Atitlán. Dat is een kratermeer omringd door drie vulkanen en meerdere dorpen. We zitten nu op ongeveer 1.500 meter hoogte, dus de temperatuur was vanmorgen weer wat beter. Gisteren kwamen we in het donker aan, vanochtend zag ik voor het eerst de prachtige omgeving met uitzicht op het meer en de drie vulkanen.

Nadat ik mijn ontbijt op had, liep ik weer terug naar de kamer. Ik belde nog even kort naar huis. Daarna gingen we wachten op de bus. Zoals eerder al gezegd is Guatemala minder ontwikkeld dan Mexico. Dat merk je bijvoorbeeld ook met de chauffeur. De chauffeur heeft nooit geleerd om te plannen. We hebben een kwartier op hem moeten wachten. Ook zijn de straten en wegen in Guatemala veel smaller, waardoor het heel moeilijk is om daar met een grote bus te rijden. Het was af en toe echt centimeterwerk, maar gelukkig ging het goed.

Vandaag gingen we naar Chichicastenango. Ze hebben hier veel lange plaatsnamen, die ze gelukkig vaak afkorten. Vandaag gingen we dus naar Chichi. Daar was een grote markt, waar je drie uur kon rondlopen. Maar omdat niet iedereen drie uur op een markt wil rondlopen, deed Saskia ook een wandeling een berg op, de sjamanenberg, waar rituelen worden gedaan. Ik had wel zin in een wandeling en ging mee. Met z'n zevenen liepen we de berg op. Het was een vrij steil stuk, maar we kregen een mooi uitzicht ervoor terug. Na ongeveer drie kwartier stonden we weer beneden en gingen we de markt op.

Al vrij snel liepen we een straatje in met veel souvenirs. Ik liep voorop en keek naar links en werd helemaal blij. Karin vroeg zich af waarom ik zo blij was en was erg verbaasd. Ik had de vlaggetjes gevonden waar ik naar op zoek was! Naast Mexico, Guatemala en Honduras waren er nog veel meer landen. Argentinië en Chili lagen er ook, maar ik probeer de vlaggetjes altijd in het land zelf te kopen, dus ik nam ze niet mee. Saskia gaf later aan dat zij begin maart nog een keer hier is met de volgende reis en dat ik het moest laten weten als ik de vlaggetjes niet had gevonden in Argentinië en Chili. Dan kan zij ze hier nog kopen en naar mij opsturen. Heel fijn om deze backup te hebben, maar ik hoop ze natuurlijk zelf te vinden.

De rest van de tijd hebben we over de markt rondgelopen. We hebben nog een broodje gehaald voor de lunch en Karin kocht nog wat souvenirs. Op de markt besefte ik weer hoe klein de mensen hier zijn. Met mijn 1.64 ben ik in Nederland niet erg lang, maar hier komen de meeste mensen tot mijn borst en voel ik mij heel groot. Daarna verzamelden we weer bij het afgesproken punt en liepen we terug naar de bus.

Vandaag was weer een slingerweg, met een chauffeur die af en toe zo hard remt en onrustig rijdt. Aan het einde was ik toch een klein beetje misselijk. Ik hoop dat het de komende week mee gaat vallen. Onderweg naar het hotel wilden we nog stoppen bij een uitzichtpunt over het meer en de vulkanen, maar helaas was het te bewolkt. Morgenmiddag proberen we het nog een keer.

Toen we eenmaal in de kamer waren, heb ik weer even naar huis gebeld. Daarna hebben we nog een stukje over de boulevard en de belangrijkste straat van Panajachel gewandeld. Hier kwam ik weer de vlaggetjes tegen. Je zal net zien dat ik ze vanaf nu vaak tegen ga komen. Via de supermarkt liepen we weer naar de boulevard om de zonsondergang te zien. Helaas waren we net te laat en was de zon achter de wolken verdwenen. We besloten om in hetzelfde restaurant als gisteren te eten. Ik had zin in wat anders en bestelde een heerlijke pesto con pollo, oftewel pasta kip pesto. Het was een groot bord en ik zit nog steeds erg vol. Gisteren merkten we al dat de Guatemalteken alles wat langzamer doen en Saskia vertelde vandaag dat dat in hun cultuur zit. Grappig om dat te merken.

We waren eindelijk weer een keer op tijd terug in de kamer. Ik heb nog een heerlijke douche genomen, de spullen voor morgen klaar gezet en in bed mijn verhaaltje geschreven.

Morgen hoeven we niet zo vroeg op. We verzamelen om 9.00 uur voor de excursie. Ik kijk nog een aflevering voor ontspanning en ga dan lekker slapen!