Het avontuur gaat beginnen!

Vandaag was het eindelijk zover! Ik mag weer een land van mijn bucketlist gaan afstrepen: Egypte. Samen met mijn moeder ga ik een rondreis maken met een groep met de reisorganisatie Djoser. Gisteravond kwamen Natasja en Michelle thuis, zodat zij ons 's nachts naar Schiphol konden brengen. Uiteindelijk gingen we pas om 00.00 uur naar bed, terwijl de wekker alweer om 01.15u stond. Een korte nacht dus. Omdat er een drukke dag voorspeld stond voor Schiphol, vertrokken we op tijd. Bij het vliegveld namen we afscheid. Gelukkig viel de drukte wel mee en konden we zelfstandig alles inchecken. We waren eigenlijk al snel door alles heen, waardoor we bij de gate konden gaan wachten. We besloten een kaartspelletje te doen, maar na een spelletje was ik eigenlijk toch wel moe en hebben we even geslapen.

Eindelijk was het tijd om te gaan boarden. We vlogen via Wenen naar Cairo, dus Wenen was onze eerste stop. Het was een rustige vlucht en we kregen wat water en een lekker chocolaatje. Toen we landden, werd er zelfs geklapt. Dat heb ik al lang niet meer meegemaakt. Op Wenen moesten we even de weg vinden en was het ook erg druk, maar uiteindelijk waren we ook snel weer overal doorheen en konden we weer bij de gate gaan wachten. Ondertussen hadden we al wat mensen gezien van wie we vermoedden dat ze bij de groepsreis hoorden. Maar de groep zou pas op het vliegveld in Cairo bij elkaar komen. Bij de tweede vlucht zat er een gillend kind achter ons. Ze wilde niet op de stoel gaan zitten, maar mocht van de stewardess ook niet op schoot. Als ze niet ging zitten, mochten we niet vertrekken. Uiteindelijk stemde de stewardess er toch mee in dat het kindje op schoot mocht, waardoor we toch mochten vertrekken. Ook dit was weer een rustige vlucht. We vlogen rond lunchtijd, dus we kregen wat te drinken, een paninibroodje en weer een lekker chocolaatje. We vlogen over alle Griekse eilandjes waar ik vroeger met mijn ouders en zusjes altijd op vakantie ging. Leuk om te zien! In de tussentijd hebben we ook nog even geslapen, om toch nog wat rust te pakken.

En toen kwam na alle zee weer vasteland in zicht: Egypte! Ik had vooraf gekeken aan welke kant van het vliegtuig je moest zitten om mogelijk de piramides te zien. En vlak voor de landing zagen we de piramides! Vanuit de lucht waren ze al heel groot. Ik ben benieuwd hoe het is als we er maandag naast staan. We vlogen over de enorme stad Cairo. Veel hoge gebouwen, zandkleurige huizen, vervallen huizen, en zand. Uiteindelijk landden we in de woestijn. Dat alleen al was heel gaaf!

Vlak na het uitstappen werden we opgewacht door iemand van Djoser. Hier werd ook duidelijk wat de groep is waarmee we gaan reizen. Na het invullen van informatie voor het visum en een paar paspoortcontroles, stonden we buiten met de bagage bij de bus. Het was enorm warm en mistig, waarschijnlijk smog. Ik had een topje aan zonder mouwtjes, met daaroverheen een vest. Niet echt over nagedacht, want in Egypte is het gebruikelijk om je schouders te bedenken. Mijn vest moest ik dus nog even aan laten in de hitte (ongeveer 36 graden).

Vannacht overnachten we in een hotel meer in de buurt van de piramides, Gizeh. Hiervoor moesten we wel heel Cairo door. Het was ontzettend druk op de weg en ze kijken niet naar de strepen op de grond. Er wordt continu getoeterd en iedereen rijdt door elkaar. Blijkbaar hebben ze in Egypte alleen zaterdag vrij. Zondag is een gewone werkdag. Het is in ieder geval wel duidelijk dat je hier zelf nooit wilt rijden. Ondertussen vertelde de gids dat er 100 miljoen mensen in Egypte wonen, waarvan 25 miljoen in Cairo. Echt een enorme stad. En een stad met huizen en flats die niet zijn onderhouden en in puin liggen. Dat maakte wel indruk. Onderweg, over meerdere kilometers, stonden om de vijf of tien meter beveiligers, blijkbaar omdat de president van Egypte vandaag naar zijn paleis in Cairo ging, en dan is er altijd enorm veel beveiliging. Daarnaast vertelde de gids dat 25 miljoen inwoners van Egypte Mohammed heten. De gids heet ook Mohammed. Hij spreekt Arabisch, Engels, Duits en Nederlands. Erg knap! Daarnaast geeft hij Duits les in Egypte. Hij heeft Egyptische geschiedenis gestudeerd en kan ons daar dus alles over gaan vertellen. Ik kijk ernaar uit!

In het hotel hebben we even onze spullen neergelegd en ons omgekleed. Daarna moesten we geld gaan pinnen. De eerste keer lukte dat niet zoals we dat wilden doen, dus liepen we terug naar het hotel om hulp te vragen. Een reisgenoot, die alleen reist, liep met ons mee. Uiteindelijk lukte het op een andere manier om wel geld te pinnen. Daarna hebben we nog water gehaald in de supermarkt, want het kraanwater kunnen we niet drinken. We mogen ook geen sap of groene salade eten, omdat daar kraanwater voor is gebruikt. Goed opletten dus.

Samen met een paar reisgenoten hebben we gegeten in het restaurant van het hotel. Het was erg lekker en het blijkt heel goedkoop te zijn. Iedereen was wel moe van de lange reisdag, dus iedereen ging terug naar de kamer. Na een lekkere douche, lig ik eindelijk ook weer in bed. Op dit moment is het nog maarliefst 27 graden.

Morgen gaan we mee op excursie, onder andere naar het Egyptisch Museum. Dat museum krijgt dagelijks maarliefst 5.000 bezoekers. Maar de piramides krijgen dagelijks nog meer bezoekers, namelijk 7.000! Daar zijn wij zondag en maandag ook twee van. Ik kijk ernaar uit!