Varen op het Beagle kanaal

Vandaag kon ik weer een beetje uitslapen. Toch ging ik er niet al te laat uit om te ontbijten, zodat ik daarna tijd had om naar huis te bellen. Ik was als eerste van de groep bij het ontbijt en kon al tijdens het ontbijt even naar huis bellen. Een half uur later kwam de rest van de groep. Ik had toen tijd om al mijn thermokleding op te zoeken, me om te kleden en mijn spullen te pakken voor vandaag.

Om 9.30 uur gingen we met de taxi naar de haven. Zonde eigenlijk voor dat kleine stukje, ik had eigenlijk beter kunnen gaan lopen. Hier kochten we de kaartjes voor de boottocht over het Beagle kanaal. Een half uur later vertrokken we met de boot. Het was een redelijk kleine boot, waar je ook boven en voor op het dek kon staan en zitten. Gelukkig zat het weer mee en was het droog, waardoor je naar buiten kon. Ik vond het wel erg fris in de wind en pakte me goed in. Al vrij snel zagen we een aantal pinquins in het water. Niet veel later zagen we ook een groepje dolfijnen, wat mogelijk dolfijnen van Peale geweest kunnen zijn. Geweldig! We voeren langs de fjorden naar een eilandje met een vuurtoren (Les Eclaireurs Lighthouse), een eilandje met veel aalscholvers en een eilandje (Isla De Los Lobos) met veel zeeleeuwen. We konden erg dichtbij komen en het geluid van de zeeleeuwen was fantastisch. Binnen konden we wat warms drinken en ik nam warme chocolademelk. Ik had het boven door de wind toch best koud, maar kon binnen even opwarmen.

Kort daarna legden we aan bij een eilandje (Islas Bridges). Hier gingen we van boord en we maakten een wandeling met de gids naar het uitzichtpunt. De wind was weg en ineens was het helemaal niet koud meer. Onderweg zagen we allerlei soorten planten. Eén van de planten, Calafate berries, heeft blauwe besjes en is een symbool van Patagonië. De legende is dat als je daarvan eet, dat je dan weer terug komt naar de Patagonische landschappen. Natuurlijk heb ik er een paar geproefd en dat was wel lekker. Ook was er een soort mos wat heel erg langzaam groeit en het zag er heel mooi uit. Er waren veel verschillende soorten mooie planten die ik niet ken. Ook was het uitzicht prachtig. Bij het uitzichtpunt maakten we een groepsfoto. Dit eiland is waarschijnlijk het zuidelijkste punt waar ik ga komen. Ik zocht een paar mooie stenen uit voor iemand thuis. Eigenlijk mag je hier niks meenemen, dus ik deed het een beetje stiekem en ik bleek ook niet de enige te zijn. Daarna wandelden we weer terug naar de boot en begonnen we aan de terugweg naar de haven. We voeren langs het vliegveld en er kwam net een vliegtuig aan die ging landen, wat een mooi beeld gaf. Het begon te miezeren, maar geluk zette dat niet door. Om 14.00 uur kwamen we weer aan in het stadje.

Met Krista zou ik op zoek gaan naar souvenirs. Echter is het zondag, waardoor veel winkels dicht waren en het was siësta tijd, waardoor ook veel winkels dicht waren. We kochten churros als lunch, die erg lekker waren. We liepen de winkeltjes in die open waren, maar ik kon de muts die ik zocht nog niet vinden. Wel vond ik een leuke trui, waar ik nog even over ga nadenken. Aan het eind van de straat was ik er klaar mee. Ik baalde dat veel winkels dicht waren en dat ik mijn muts nog niet had gevonden. Ik besloot om even naar het water te lopen. Ik maakte een foto met de letters Ushuaia en ging aan het water alvast mijn verhaaltje schrijven. Krista liep ondertussen door naar de winkels, want het was bijna tijd dat een aantal winkels mogelijk weer open gingen. Tegen de tijd dat ik mijn verhaaltje had geschreven, was het ook tijd. Ik liep langs de boulevard naar het begin van de winkelstraat. Ik ging alle open souvenirswinkels af. Een aantal was nu wel open, maar degene die ik in wilde, was nog dicht. Ik hoop dat ik daar morgen wel in kan. Ik vond nergens de muts en ik twijfelde nog over de trui. Via een andere mogelijke winkelstraat liep ik terug naar het hotel, maar hier zaten helaas geen souvenirswinkels.

Ik kwam om 18.00 uur eindelijk in het hotel aan. Ik belde even naar huis, wat zoals vaker langer duurde dan ik had gedacht. Pas om 19.45 uur ging ik empanadas halen. Normaal neem ik mijn hele tas mee met alles erin. Nu nam ik gepast geld mee om even snel de empanadas te halen waar ik ze gisteren ook had gehaald. Het begon te regenen, maar dat bleek uiteindelijk mee te vallen. Na een kleine tien minuten snel lopen, bleek dat de winkel dicht was. Ik liep weer terug naar een andere winkel die vlakbij het hotel zat. Deze was wel open, maar de empanadas waren hier iets duurder en ik had niet genoeg geld mee. Snel liep ik weer terug naar het hotel, pakte ik meer geld en haalde ik de empanadas. Een half uur later zat ik eindelijk de empanadas te eten in mijn kamer. Daarna liet ik het bad vollopen. Het is een heerlijk bubbelbad. Ik heb weer erg lang in bad gezeten om te ontspannen en heb twee afleveringen gekeken. Daarna maakte ik me klaar om naar bed te gaan en schreef ik mijn verhaaltje af. Morgen kan ik weer een beetje uitslapen en ga ik eindelijk echt naar het einde van de wereld!