Mirador Base Las Torres!

Vannacht heeft het echt gespookt buiten. Het waaide ongelooflijk hard. Ik ben er een paar keer wakker geworden. Ik was al bang dat het niet mogelijk zou zijn om de hike te gaan doen vandaag, maar ik wist ook dat de kans groot was dat de wind ging liggen.

Ik was al voor de wekker wakker. De wekker stond om 6.30 uur, weer erg vroeg dus. Ik mocht van Krista en Dorothé gewoon de lamp aandoen en me klaarmaken, ondanks dat zij uit konden slapen vandaag. Ik trok de kleren aan met veel laagjes die ik gisteren klaar had gelegd. Tijdens het tandenpoetsen keek ik naar buiten en ik zag het prachtige uitzicht wat we gisteren niet konden zien. Het was helder en de bergen zagen er heel mooi uit. Wauw! Zouden we geluk hebben vandaag? Om 7.00 uur ging ik ontbijten met Sjaak. Het was een super luxe ontbijt, met yoghurt met muesli, fruit, verse broodjes, koekjes en citroen merengue taart. We kregen zelfs scrambled eggs. Ik heb heel erg veel gegeten vanochtend, ook wetende dat ik het vandaag wel kon gebruiken.

We werden om 7.30 uur opgehaald op de parkeerplaats. In een terreinwagen werden we met een privé transfer naar het startpunt van de hike gebracht. Dit was een uur en een kwartier rijden. Ondertussen genoten we van de prachtige uitzichten die we gisteren niet konden zien. Voor vandaag was voorspeld dat het in de ochtend zonnig en droog zou zijn. Vanaf ongeveer 14.00 uur zou het gaan regenen. Het zou ongeveer 4,5 uur duren om boven te komen en 3,5 uur om beneden te komen. We hoopten maar dat we droog boven zouden komen, mooi uitzicht hadden en dan op de terugweg pas regen zouden krijgen. Gezien de aangegeven tijden, spraken we met de chauffeur af dat hij ons om 18.00 uur weer zou ophalen.

Om 8.45 uur begonnen we aan de hike van in totaal 22 km. Het eerste deel was vlak, maar het ging al snel stijgen. Ik had vanmorgen een kniebrace aan gedaan voor mijn linkerknie en we hadden ook allebei een stok gehuurd voor het lopen. Dit zou het wat makkelijker moeten maken. Na een tijd wandelen stopten we om wat te drinken. Ik had mijn jas en vest al een tijd uitgedaan omdat ik het zo warm had. Bij de korte stop bleek dat we al een uur hadden gelopen. Voor mijn gevoel hadden we pas een half uur gelopen. Het ging ook wel lekker. We haalden af en toe een grote groep in, maar het was gelukkig niet super druk. We gingen nog meer stijgen en af en toe ook dalen. Na anderhalf uur kwamen we aan bij een camping en een gebouwtje waar je wat te eten kon halen. Hier namen we een korte pauze en aten we wat. We gingen al vrij snel weer door. Het was weer wat stijgen en af en toe dalen. We hadden een goed tempo en op een gegeven moment gingen we heel erg stijgen, met wat grotere rotsblokken waar je wat meer moest klimmen. Zonder dat we het door hadden, waren we al begonnen aan het laatste en zwaarste deel van de hike, waar ongeveer een uur voor stond. We hebben weinig pauze genomen en we zijn in een lekker tempo omhoog gelopen. Op een gegeven moment ging het meer waaien en werd het wat kouder. Ik trok mijn jas weer aan, vlak voor we boven waren. Om 12.00 uur, veel sneller dan we hadden verwacht, kwamen we aan bij het meer en hadden we prachtig uitzicht over de vier bergmassieven. Wauw! Wat was dit gaaf! Er waren niet heel veel mensen boven, wat we wel hadden verwacht. Op een grote hoge steen maakten we gelijk wat mooie foto's. Daarna gingen we beneden bij het meer uit de wind zitten en lunchen. Nu we stil zaten, begonnen we wel af te koelen en trok ik mijn vest, muts en handschoenen aan. Na de lunch maakten we nog wat mooie foto's op een steen bij het meer. Het waaide af en toe best hard, dus je moest goed opletten dat je bleef staan. Na de fotoshoot gingen we weer zitten. Het werd steeds drukker en er kwam een rij te staan voor foto's maken. Wij genoten van het kijken naar de mensen en naar het prachtige uitzicht.

We waren veel sneller boven dan we hadden gedacht en we vonden de wandeling ook meevallen. We zouden dan ook sneller beneden zijn. Aangezien we pas om 18.00 uur opgehaald zouden worden, hadden we de tijd boven. Anderhalf uur later begonnen we aan de afdaling. Ondertussen was het al wat bewolkter geworden, maar we hoopten voor het grootste deel droog te blijven. Bij de afdaling was het in het begin vrij druk. Er kwamen nog veel mensen naar boven en er gingen veel mensen naar beneden. We moesten af en toe even wachten en konden ook wat mensen inhalen. Toen we een heel stuk afgedaald waren en omhoog keken, zagen we dat de toppen in de wolken zaten. We hadden echt geluk gehad met dit mooie uitzicht! We daalden verder af en kwamen uiteindelijk weer bij het gebouwtje uit. Ondertussen was het een beetje gaan miezeren. Ik trok mijn regenjas aan en we besloten om direct door te lopen. Na nog geen kilometer was het weer droog en had ik het bloedheet. Ik trok mijn regenjas en jas weer uit. Je blijft maar alles uit en aan trekken. De afdaling ging snel en gemakkelijk. Het begon wel weer wat te regenen, maar ik wilde niet weer alles aantrekken. Dit keer zat ik er niet doorheen, wat ik wel had verwacht. Ik had ook verwacht dat ik heel veel pijn zou hebben in mijn knieën, maar dat viel reuze mee. Gelukkig maar!

Om 16.45 uur kwamen we aan bij het bezoekerscentrum. Hier zou onze chauffeur ons ophalen om 18.00 uur. We moesten dus nog even wachten. Ik begon met het schrijven van mijn verhaaltje, maar op een gegeven moment raakte ik weer aan de praat met Sjaak. Om 17.45 uur kwam de chaffeur aanrijden. In de auto kakten we in, maar Sjaak viel in slaap en ik bleef met veel moeite wakker. Het was ondertussen erg bewolkt en we hadden niet meer het mooie uitzicht van vanmorgen. Na een uur en een kwartier kwamen we aan bij het hotel. We werden hier onthaald door de groep alsof we elkaar weken niet hadden gezien. Ze vlogen me om de nek en iedereen vroeg hoe het was gegaan en iedereen wilde foto's zien. Het voelde een beetje als een surprise party. Al snel gingen zij eten. Sjaak en ik namen allebei een lekkere douche. Daarna at ik nog wat in de lobby, met een kopje thee en helaas weer de bergen in de wolken als uitzicht. Ik wilde mijn verhaaltje afschrijven, maar ik raakte weer aan de praat met Sjaak. Een tijdje later kwamen de anderen terug van eten en vertelde ik nog meer over onze dag. Langzaamaan ging iedereen naar bed en ik was ook erg moe. In de kamer propte ik alles weer in mijn backpack en schreef ik mijn verhaaltje af in bed. Morgen kunnen we een beetje uitslapen en genieten van het heerlijke ontbijt.

Ik heb ondertussen alle daghikes gedaan die ik wilde doen en ik ben zo blij dat alles is gelukt en goed is gegaan. Ik heb een heel voldaan gevoel!