Een verloren reisdag

Vanmorgen konden we iets langer slapen. Ik had best goed geslapen en voelde me redelijk uitgerust. Ik had verwacht dat ik zo veel pijn in mijn hele lichaam zou hebben van de daghike gisteren dat ik niet op kon staan, maar dat viel reuze mee. Ik voelde me wel een beetje stijf, voelde hier en daar mijn spieren, maar had vooral pijn in mijn knieën. Dat lange afdalen was niet goed voor mijn knieën geweest. Ik ontbijtte weer goed en pakte daarna de laatste spullen weer in. Met de bus reden we naar het vliegveld, wat niet ver was. Eigenlijk hadden we vanaf Bariloche naar El Calafate moeten vliegen, maar Aerolíneas Argentinas had deze vlucht geannuleerd, waardoor we naar Buenos Aires moesten vliegen, hier moesten overnachten en pas de volgende ochtend naar El Calafate konden vliegen. Een verloren dag, die we eigenlijk in El Calafate hadden moeten besteden. Op het vliegveld checkte ik mijn backpack weer in. Dit keer woog hij 14,9 kg. Tot nu toe gaat het elke keer perfect. Na de douane trakteerde een reisgenoot mij op een lekker kopje thee. Dit was de reisgenoot die aan het begin van de reis corona had en die we in Bariloche weer tegenkwamen. Vanaf nu reizen we weer samen, maar omdat haar eerste binnenlandse vlucht is gecanceld, zijn al haar binnenlandse vluchten gecanceld. De organisatie heeft nieuwe vluchten voor haar geboekt, maar dat zijn andere vluchten dan de rest van de groep. Erg vervelend voor haar. Zij is onder andere ook schrijfster, dus het was leuk om daar verhalen over uit te wisselen. In het vliegtuig zaten we ook naast elkaar, met een lege stoel ertussen. Onderweg kregen we wat te drinken en wat nootjes. Ik zat naast het raampje en had in het begin prachtig uitzicht over de Andes! Op een gegeven moment werd het erg bewolkt en heb ik even geprobeerd te slapen. Toen we gingen afdalen, kreeg ik erge oorpijn. Ik was weer erg verkouden geworden, waarschijnlijk door alle temperatuur verschillen. Erg vervelend. In de verte zag ik het regenen boven Buenos Aires en toen we op de grond stonden, begon het ook te regenen. We waren al geland met vertraging en het duurde ook nog eens heel erg lang voor we eindelijk het vliegtuig uit mochten. Ook duurde het lang voor onze bagage eindelijk kwam. Toen we buiten op onze bus stonden te wachten, bleek dat de bus op ons stond te wachten op de verkeerde luchthaven. Hij stond bij de nationale luchthaven en wij waren geland op de internationale luchthaven. We moesten daardoor nog een klein uur wachten tot de bus er was. Het regende en onweerde, dus ik ging naar binnen en kon mooi nog even naar huis bellen. Om 16.00 uur kwamen we eindelijk in het hotel aan. Ik deelde hier de kamer met Dorothé. We hebben eerst weer geld gewisseld. Dorothé ging naar de supermarkt, waardoor ik even alleen op de kamer was. Ik heb nog even naar huis gebeld. Daarna ging ik in bad, om mijn lichaam even wat te kunnen ontspannen. We hadden geen dopje, dus ik zette een glas ondersteboven op het putje, waardoor het bad vol kon lopen. Helaas lukte dit niet helemaal, waardoor het bad toch langzaam leeg liep. Ondertussen keek ik een aflevering en liet ik het bad weer een beetje vollopen. Na een half uur was het bad bijna leeg en nam ik nog even snel een douche. Een deel van de groep ging vanavond luxe uit eten met een tango show. Ik hoefde daar niet per se heen en had om 19.00 uur met Krista afgesproken om te gaan eten. De vorige keer in Buenos Aires had ik een zaak gezien met empanadas. We liepen hier naartoe en haalden allebei drie empanadas met een flesje fris voor erg weinig geld. Op een bankje aten we dit op. Ik had drie verschillende empanadas, met kip, vlees en spinazie. Ze waren zo ontzettend lekker, dat ik er daarna nog twee haalde en op at. Het was erg gezellig met Krista. Na een uurtje waren we weer terug in het hotel en had ik de kamer voor mezelf. Eindelijk waren beide oren open gegaan en was ik voor mijn gevoel iets minder doof. Ik stuurde wat mailtjes en schreef mijn verhaaltje van gisteren. Dit werd een heel boekwerk en duurde langer dan ik had gedacht. Toen ik klaar was, keek ik de aflevering af die ik in bad was begonnen. Daarna was ik erg moe en ben ik lekker gaan slapen. Om iets na 00.00 uur kwam Dorothé eindelijk terug van de tango show. Ze had het erg naar haar zin gehad. Ik viel daarna al snel weer in slaap.