Heel veel pinguïns!

Vanmorgen ging de wekker weer bijtijds. Ik was nog steeds erg moe, ondanks dat ik redelijk had geslapen. Na het uitgebreide ontbijt pakte ik mijn laatste spullen in en gingen we naar de lobby. Het was hier een stuk frisser, dus ik had een lange broek en een vest aangedaan. Om 8.00 uur hadden we één reisgenoot nog niet gezien. Willem ging kijken waar hij was en blijkbaar had hij zich verslapen. De groep ging alvast in de bus zitten en hij kwam tien minuten later. Willem had wat ontbijt voor hem gepakt voor onderweg. De reisgenoot had zijn spullen nog niet ingepakt, dus had dat net in een recordtijd gedaan. Ach, dat kan iedereen wel eens gebeuren.

Vandaag gingen we op excursie naar Punta Tombo. Hier zit de bekendste pinquin kolonie ter wereld. Onderweg stopten we bij een gigantische dinosaurus langs de weg. Op de terugweg zouden we naar het museum voor paleontologie gaan. Ook zagen we onderweg flamingo's, lama's en koeien.

Om 11.00 uur kwamen we aan bij het informatiecentrum bij Punta Tombo. Dit was erg interessant. Langs de oostkust van Patagonië zitten 137 pinquin kolonies en dit is de bekendste. We liepen een pad op en al snel zagen we de eerste pinquins bij hun nesten. Ze liepen rond, stonden stil of lagen tussen de struiken en in hun nesten. Het was zo'n leuk gezicht. Tijdens de wandeling richting het strand, werden het steeds meer pinquins. Eenmaal bij het uitzichtpunt bij het strand, zaten er honderden pinquins bij het water. Ze gingen de zee in en uit, wasten zich, zwommen rond of zaten op het strand. Het was zo'n geweldig gezicht. Hier stond ook een hele stevige wind. Het klopt dat Patagonië het land is waar het altijd waait. Uiteindelijk liepen we weer terug naar het busje en vertrokken we weer naar Trelew.

Onderweg kregen we al wat regen, maar gelukkig zaten we droog. In Trelew gingen we naar het museum van paleontologie. Hier kregen we een hele interessante rondleiding en werden we meegenomen in de tijd van de dinosaurus. Er stonden veel skeletten. Hierna was het tijd om terug te gaan naar Puerto Madryn.

Om 17.00 uur kwamen we aan in Puerto Madryn. We werden afgezet bij een bakkerij waar we empanadas wilden kopen, maar die waren er niet. Ook bij de andere bakkerij hadden ze ze niet. Uiteindelijk besloot ik samen met Krista de grote straat uit te lopen richting de grote supermarkt en we hoopten onderweg nog een bakkerij tegen te komen, maar helaas. We kwamen aan bij de supermarkt, maar ze hebben hier gewoon geen normale broodjes. Ze hebben alleen koekjes, toastjes en chips. Uiteindelijk kocht ik een ronde soort cake. Deze cake was in de aanbieding en dat was heel erg moeilijk bij de kassa. We hebben er ruim vijf minuten gestaan, waarna ik eindelijk kon afrekenen met korting. Daarna liepen we het hele stuk terug naar het hotel. Ik had erg trek gekregen en anderen in het hotel hadden net ergens een lekkere pizza gegeten. Ik besloot daar ook een pizza te halen en liep daar alleen heen. Na tien minuten liep ik met mijn pizza naar de boulevard en at ik mijn pizza op met uitzicht op het strand. De lifeguard was net klaar en ging ervandoor. Nadat ik mijn pizza op had, liep ik over het strand terug naar het hotel. Iedereen zat al in de bus en we werden met dit busje naar het busstation gebracht. Dit was maar tien minuten rijden. Hier zouden we met een openbare nachtbus naar de andere kant van het land gaan. We konden al vrij snel instappen en we vertrokken om 20.15 uur. Wij zaten boven en ik zat naast Krista. In het begin lagen de stoelen vrij comfortabel. Ik heb eerst een tijdje met Krista zitten kletsen. Daarna heb ik nog een aflevering gekeken. Ik was erg moe, maar heb toch nog mijn verhaaltje van vandaag geschreven, anders zou ik er morgen twee moeten schrijven. Ik hoopte maar dat ik een beetje zou slapen vannacht.