Lekker blijven kleven

Gisterenochtend konden we rustig aan doen voor we zouden vertrekken naar Bangkok, dus hebben we wat uitgeslapen en rustig ontbeten. Na nog een kort rondje te hebben gelopen door Pai en nog even buiten op het terras van het hostel te hebben gezeten, begon de terugreis weer.

Dit keer was het busritje van Pai naar Chiang Mai veel relaxter. De chauffeur deed rustig aan en kon veel beter rijden. Nadat we in Chiang Mai even snel wat avondeten hadden gegeten, namen we de songthaew naar het station. Hier stapten we weer in de nachttrein naar Bangkok. Deze nachttrein was anders dan de eerste nachttrein. Deze trein was minder luxe en aangezien we in de laatste wagon zaten, werden we de hele nacht behoorlijk heen en weer gerold in ons bed.

's Ochtends vroeg, rond 6.15u, kwamen we aan in Bangkok. Aangezien we de vorige keer het Grand Palace niet konden bezoeken, stond dat vandaag op de planning. Met de bus gingen we naar het eerste hostel waar we hebben geslapen om onze backpacks te dumpen. Dat scheelde weer veel slepen!

Het was vandaag erg warm: 36 graden en gevoelstemperatuur 46 graden! Tijdens het lopen kwamen we een stuk asfalt tegen dat een beetje gesmolten was, aangezien het nog niet lang geleden was aangelegd. Ik zei nog voor de grap tegen Anoeshka: "Goh, zelfs het asfalt is al gesmolten door de hitte." Vervolgens stap ik met mijn teenslippers op het gesmolten asfalt en bij de volgende stap blijft mijn teenslipper vastplakken aan het asfalt... Hinkelend naar de overkant, met een kapotte teenslipper (die gelukkig gemaakt kon worden) vol asfalt, kon ik daarna gelukkig mijn weg vervolgen, al bleef mijn teenslipper nog een hele tijd plakken aan de grond. Iets met blond, ofzo?

Geukkig kwamen we dit keer wel goed voorbereid naar Grand Palace en kwamen we binnen. Het Grand Palace, vooral het terrein van Grand Palace, is erg groot. Er staan veel gebouwen en tempels. Helaas had je bij veel gebouwen geen toegang, waardoor we al snel klaar waren. Hier hadden we meer van verwacht.

Aangezien we daardoor meer tijd over hadden, hebben we nog leuke souvenirs gekocht. Ik hoop dat alles heel blijft de komende anderhalve maand!

Inmiddels zitten we weer in de nachttrein (helaas weer de minder luxe versie) en zijn we onderweg naar Surat Thani. De trein had zo'n half uur vertraging, terwijl wij slechts drie kwartier hebben om de bus en vervolgens de boot naar Koh Phangan te halen. Hopelijk haalt de trein vannacht wat tijd in. Een verrassing als we morgenochtend wakker worden...